fazy elektronowe
Encyklopedia PWN
fotografia faz ruchu dokonywana za pomocą tarczowej (wirującej) migawki naświetlającej materiał światłoczuły wiele razy (tę samą klatkę) lub za pomocą szybkich błysków lampy elektronowej (fotografowanie przy otwartej migawce);
gaz
jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii (oprócz cieczy i ciał stałych).
[gr.],
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
fizykochemik;
oddziaływania międzycząsteczkowe, oddziaływania międzymolekularne,
wzajemne przyciąganie się lub odpychanie niezwiązanych wiązaniem chem. cząsteczek (atomów);
instrumentalne oznaczenie jakościowego i ilościowego składu zewn. warstw atomowych ciała stałego oraz cząstek na nim zaadsorbowanych, a także określenie ich elektr., magnet. i termodynamicznych właściwości oraz elektronowej i krystalograficznej struktury.
